- Swojemu dziecku zamiast mówić „musisz” powiedz: „Kochanie masz już trzy lata, więc możesz iść do przedszkola„.
- Kompletuj wyprawkę wspólnie z dzieckiem i ciesz się, że będzie korzystać z niej w przedszkolu.
- Nie przedłużaj pożegnania.
- Nie zabieraj dziecka do domu kiedy płacze przy rozstaniu, jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
- Nie obiecuj: „jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz”. Kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może być to forma przekupywania.
- Nie strasz dziecka przedszkolem („Poczekaj no, już pani w przedszkolu nauczy cię porządku!”);
- Nie omawiaj zachowania dziecka przy nim samym. Rozmowy typu: „nie chciał przyjść”, „płakał przed wejściem” odbijają się negatywnie na dziecku.
- Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres.
- Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola np. tato, babcia, dziadek; rozstania z inną osobą niż mama są mniej bolesne.
- Do przedszkola nie przynosimy: słodyczy, drogich zabawek oraz niebezpiecznych przedmiotów, takich jak: spinki, kolczyki, klipsy, broszki, łańcuszki itp. Zagubienie ich powoduje dodatkowy stres u dziecka.
- Jeśli chcesz, aby dziecko uczestniczyło we wszystkich zajęciach koniecznie przyprowadzaj je do przedszkola najpóźniej na godzinę 8.30.
- Adaptacja to nauka trudnych emocji. Każde dziecko uczy się ich na swój własny, indywidualny i nieprzewidywalny sposób.
- Pamiętaj!!! Żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze uśmiechem.
- Zaufaj nauczycielom i opiekunom. Bardzo zależy im na szybkiej i bezstresowej adaptacji.